Hindi ko maiwasang pairalin ang pagiging masokista ko sa pamamagitan ng pagbabasa ng mga nobelang hindi happy ending. Masakit na masarap, 'ika nga.
Tulad na lang nitong "Para Kay B" na katatapos ko lang basahin. The stories were all painfully real. Parang dumaranas ng acupuncture ang puso ko. Ewan, basta, may kurot ng kirot na feeling ko eh mga one week kong paglalamayan.
Sabi pa sa libro, "Me quota ang pag-ibig. Sa bawat limang umiibig, isa lang ang magiging maligaya. Ang iba, iibig sa di sila iniibig. O iibig nang di natututo. O iibig sa wala. O di iibig kailanman."
Napaisip tuloy ako. Kasama ba ko sa quota? o_O
No comments:
Post a Comment